poprzedni artykułnastępny artykuł

Jak uczynić komunikację efektywniejszą?

<p „=””>Czym jest model DISC?

Model DISC został skonstruowany przez Williama Marstona w 1928 r. Wykorzystuje go wiele firm przy prowadzeniu rekrutacji czy budowaniu zespołów. Procesy te zachodzą wówczas w oparciu o predyspozycje i style komunikacji kandydatów na stanowisko i członków zespołów projektowych. Dzięki temu odpowiedni ludzie obejmują odpowiednie stanowiska i wykonują zbieżne ze swoim stylem zadania.

W modelu DISC wyszczególnia się cztery style:

Dominujący (D – dominance) – ludzie o przeważającym stylu dominującym, odznaczający się charyzmą, skoncentrowani na celu, zadaniowi. W skrajnych przypadkach dominance bywają apodyktyczni.

Inspirujący (I – influence) – ludzie o wiodącym stylu I są inspirujący, wywierają wpływ na innych, wykazują dużo inicjatywy i spontaniczności. Zdarza się jednak, że w przypływie emocji zachowują się lekkomyślnie.

Wspierający (S – steadness) – tzw. gołębie, osoby empatyczne, uczuciowe, najczęściej skromne i wspierające innych. Ich piętą achillesową jest fakt, że wykazują się wysoką wrażliwością i uległością.

Skrupulatny (C – consciousness) – cechy C to bycie rzeczowym i analitycznym. Na co dzień C skupiają się na gromadzeniu informacji i pedantycznym trzymaniu się danych. Ta skrupulatność często przeradza się w brak spontaniczności, przez co osoba bywa odbierana jako zdystansowana i oschła.

Stosowanie DISC w komunikacji

W czym może pomóc znajomość modelu DISC i wykorzystywanie go w życiu codziennym?

Większość ludzi na co dzień doświadcza problemów komunikacyjnych. Jest to zależne od reprezentowanego stylu komunikacji, liczby interakcji z ludźmi oraz okoliczności.

U podstaw problemu leży to, że każdy ma tendencję do komunikowania się z drugim człowiekiem w taki sposób, w jaki chciałby, żeby się komunikowano z nim. Ze względu na różnice w percepcji, temperamencie czy reprezentowanych wartościach druga strona często nie odczytuje danego komunikatu w pożądany sposób, a to powoduje konflikt.

Przykładem nieporozumień wynikających z nieintencjonalnych zachowań determinowanych stylem komunikacji i będących przyczyną konfliktu jest bezceremonialne przechodzenie do sedna tuż po rozpoczęciu rozmowy. Część ludzi uzna taką praktykę za nieprzyjemną. Ludzie o stylu I cenią sobie wspólne żarty i wymianę uprzejmości. Natomiast reprezentanci stylu S lubią porozmawiać „co u kogo słychać”, przejść przez etap kurtuazji. Z drugiej strony styl D koncentruje się na celu, do którego rozmowa ma prowadzić, by po niej jak najszybciej podjąć działania, a wymiana niezwiązanych z celem myśli jest spowalnianiem tego procesu. Styl C z kolei skupia się na analizie i wyznaczeniu niezbędnych do osiągnięcia celu kroków.

Należy wspomnieć, że w sytuacjach stresowych, np. pod presją czasu, ludzie o stylach D i C również mogą wpadać w konflikty, gdyż z jednej strony D dąży do szybkiej realizacji, a C do pogłębionej analizy. Wówczas D zarzuca C asekuranctwo, natomiast C kontruje D brakiem przygotowania.

Aby unikać sytuacji konfliktowych, nie potrzeba wiele, co nie znaczy, że jest to proste. Należy nauczyć się przyjmować perspektywę rozmówcy i partnera.

Znając poszczególne style komunikacji DISC i charakterystykę każdego z nich, jest się w stanie szybko zrozumieć, jakim stylem posługuje się druga strona, a dzięki temu kierować do niej komunikaty zrozumiałe i niebudzące dyskomfortu, budujące relację. Zmiana musi dotyczyć zarówno sfery werbalnej, jak i niewerbalnej. Trzeba pamiętać, że język ciała stanowi znaczą część, bo nawet 80% tego, jaki komunikat wysyłany jest drugiej stronie.

Wszyscy jesteśmy różni

Zadaniem, które stoi przed każdym, kto chce podjąć próbę zwiększenia efektywności swojej komunikacji, jest nauczenie się słuchania drugiej strony, uwzględniania jej potrzeb i istniejących różnic w stylu komunikowania się. To, co dla jednych może być nieprzyjemne, nie oznacza, że będzie postrzegane w ten sposób przez drugich. Odłóżmy zatem powierzchowne oceny i nauczmy się rozumieć innych ludzi.

<p „=””>Autor: Igor Subocz

Dlaczego umiejętności komunikacyjne są ważne? Czytaj w Magazynie Koncept

Artykuły z tej samej kategorii

Esperanto – międzynarodowy język Ludwika Zamenhofa

Dorastanie w przesiąkniętym różnorodnością, znajdującym się w granicach Imperium Rosyjskiego białostockim domu, w którym słychać było zarówno język jidysz, jak i rosyjski oraz polski wpłynęło...

Feminatywy: chirurżka, architektka – jak to w ogóle wymówić? I dlaczego są potrzebne?

Debata na temat feminatywów trwa w Polsce od kilku lat. Nieustannie wzbudza wiele emocji. Jedni feminatywów używają bez najmniejszego oporu, inni twierdzą, że to wymysł...

Polacy nie gęsi… A może jednak?

W oldschoolowym kardiganie, który znów jest na topie, idę na fitness z nadzieją na to, że po drodze spotkam...