Co po studiach prawniczych? Alternatywne drogi kariery

Aplikacja kuratorska

Ciekawą opcją (choć nietypową) dla absolwentów studiów prawniczych wydaje się być podjęcie trudnej profesji kuratora sądowego. Zgodnie z ustawą z dnia 27 lipca 2011 r. o kuratorach sądowych, przedstawiciele tego zawodu wykonują określone prawem zadania o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym, diagnostycznym, profilaktycznym jak i kontrolnym związane z wykonywaniem orzeczeń sądu. Potencjalne miejsca, w których kuratorzy sądowi (zawodowi) mogą wykonywać swoją pracę to: wszelkie miejsca pobytu ich podopiecznych a także np. zakłady karne, placówki opiekuńczo-wychowawcze i leczniczo-rehabilitacyjne. Aby zostać mianowany kuratorem sądowym, trzeba spełnić następujące warunki ustawowe: być obywatelem polskim i móc w pełni korzystać z praw cywilnych i obywatelskich, posiadać nieskazitelny charakter, być zdolnym – biorąc uwagę stan zdrowia – do pełnienia obowiązków kuratora zawodowego, ukończyć wyższe studia magisterskie z zakresu nauk pedagogiczno-psychologicznych, socjologicznych lub prawnych albo inne wyższe studia magisterskie i studia podyplomowe z zakresu nauk pedagogiczno-psychologicznych, socjologicznych lub prawnych (wobec powyższego posiadanie tytułu zawodowego magistra uzyskanego w wyniku ukończenia 5-letnich jednolitych studiów magisterskich na kierunku „prawo” może być podstawą do ubiegania się o wykonywanie tego zawodu), odbyć aplikację kuratorską, uzyskać pozytywny wynik na egzaminie kuratorskim.

Aplikacja kuratorska trwa rok. Zgodnie z przepisami ustawy, prezes sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kuratora okręgowego, zatrudnia aplikanta kuratorskiego na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas określony, uwzględniając możliwość jej rozwiązania przed upływem terminu. Aplikant kuratorski podczas trwania aplikacji pozostaje pod patronatem kuratora zawodowego wyznaczonego przez kierownika zespołu kuratorskiego. Aplikant kuratorski składa egzamin kuratorski przed komisją egzaminacyjną, którą powołuje prezes sądu okręgowego. Egzamin odbywa się w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej , w miesiącu poprzedzającym upływ okresu aplikacji, oraz składa się z dwóch części – pisemnej i ustnej.

Kuratorzy wykonują określone prawem zadania o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym, diagnostycznym, profilaktycznym jak i kontrolnym związane z wykonywaniem orzeczeń sądu

Zgodnie z przepisami ustawy, egzamin pisemny polega na opracowaniu analizy akt sprawy oraz przygotowaniu stosownego wniosku procesowego lub innego pisma, którego przygotowanie należy do zadań kuratora sądowego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu ustnego jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu pisemnego (zdawanego wcześniej). Egzamin ustny obejmuje sprawdzenie znajomości metodyki pracy kuratora sądowego, organizacji wymiaru sprawiedliwości, przepisów prawnych dotyczących działalności kuratorów sądowych oraz innych wiadomości potrzebnych do wykonywania zawodu kuratora sądowego.

Zawód kuratora sądowego należy traktować jako trudny, ale mogący dać potencjalnemu absolwentowi studiów prawniczych wiele satysfakcji z wykonywanej pracy. Bez wątpienia jest to również zawód bardzo potrzebny w obecnych realiach społecznych.

Doradca podatkowy

Atrakcyjnym zawodem dla absolwentów studiów prawniczych zainteresowanych prawem podatkowym (lub mówiąc szerzej – prawem finansowym) jest profesja doradcy podatkowego. Kwestie związane z drogą do tego zawodu reguluje ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym.

Zgodnie z przepisem zawartym w art. 2 wspomnianej wyżej ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują: udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami; prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie; sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie; reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach, o których już wspomniano, a więc dotyczących obowiązków podatkowych, celnych oraz – gdy są związane z tymi obowiązkami – również spraw z zakresu postępowania egzekucyjnego.

Aby wykonywać zawód doradcy podatkowego, należy uzyskać wpis na listę doradców podatkowych prowadzoną przez Krajową Radę Doradców Podatkowych

Aby wykonywać zawód doradcy podatkowego, należy uzyskać wpis na listę doradców podatkowych prowadzoną przez Krajową Radę Doradców Podatkowych. Aby tak się stało, osoba fizyczna ubiegająca się o takowy wpis musi spełnić łącznie następujące poniższe warunki: posiadać pełną zdolność do czynności prawnych, korzystać z pełni praw publicznych, być nieskazitelnego charakteru oraz swym dotychczasowym postępowaniem dawać rękojmię prawidłowego wykonywania profesji doradcy podatkowego, posiadać wyższe wykształcenie, odbyć w Polsce sześciomiesięczną praktykę zawodową (odbywaną po zdaniu egzaminu na doradcę podatkowego u doradców podatkowych lub w spółkach doradztwa podatkowego), złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego, wystąpić z wnioskiem o wpis na listę doradców podatkowych, lecz nie później niż w ciągu 3 lat od zdania egzaminu na doradcę podatkowego.

Egzamin (składający się z dwóch części – pisemnej i ustnej; ustna zdawana jest dopiero, gdy uzyska się pozytywny wynik z części pisemnej egzaminu) na doradcę podatkowego jest sprawdzeniem wiedzy, jak i umiejętności kandydata z kilku dziedzin (literalnie wymienia je ustawa o doradztwie podatkowym). Jak stanowi ustawa, z dniem dokonania wpisu na listę doradców podatkowych osoba wpisana na nią nabywa prawo wykonywania zawodu doradcy podatkowego oraz używania tytułu „doradca podatkowy”.

Doradca podatkowy może wykonywać zawód jako osoba fizyczna prowadząca działalność we własnym imieniu i na własny rachunek lub w innej formie prawnej – ściśle wskazanej w treści ustawy o doradztwie podatkowym.

Sebastian Stankiewicz