Zasada Pareta

Pochodząca od nazwiska włoskiego ekonomisty Vilfredo Pareto Zasada Pareta polega na przyjęciu założenia, że z grupą 20% badanych obiektów związane jest 80% pewnych zasobów. 

W związku z tym bywa również nazywana zasadą 80/20. Informuje nas ona o tym, że elementy w danym zbiorze (przykładowo w zbiorze samochodów) nie układają się równomiernie (nie każde auto jest warte tyle samo co inne), a dysproporcja, nazywana w ekonomii miarą koncentracji rozkładu, jest bliska sytuacji, w której 20% badanych obiektów jest warte 80% całkowitej wartości wszystkich z nich. Oczywiście proporcje te nie są nigdy równe, jednak jest to zasygnalizowanie pewnej tendencji, procentów przybliżonych. Zasada ta pozwala skupić się na tym, co przynosi nam realny zysk jak również optymalizować czas. Tego typu wiedzę można swobodnie wykorzystać np. spędzając czas na nauce do egzaminu z przedmiotu, który nas nie ciekawi.

Nie Pareto, a Juran

Paradoksalnie Zasady Pareta nie opisał sam Pareto, a amerykański teoretyk zarządzania Joseph Juran, który w ten sposób chciał uhonorować włoskiego badacza, ponieważ to właśnie na podstawie jego prac doszedł do swojej teorii. Pareto odkrył mianowicie, że 80% powierzchni Włoch jest w posiadaniu 20% populacji kraju. W kręgu zainteresowań badaczy pozostawał również rozkład dochodów w społeczeństwie, który jednak najlepiej opisywany jest przez współczynnik Giniego (pochodzącego od nazwiska włoskiego statystyka Corrado Gini), a nie zasadę Pareta. Gini zauważył, że nierówności dochodowe różnią się znacznie między państwami i zależą m.in. od polityki państwa i jego rozwoju. Doszedł tym samym do wniosków, że im współczynnik jest wyższy, tym w danym państwie zachodzą większe nierówności w dochodach. Wartość współczynnika może wynosić od 0 do 1 (często wyraża się ją również w procentach). 

Zasada Pareta w codziennym życiu

O działaniu zasady Pareta w codziennym życiu świadczy to, że:

• 20% kierowców powoduje 80% wypadków drogowych;
• 20% pacjentów wydaje 80% pieniędzy ubezpieczyciela przeznaczanych na leczenie;
• 20% swoich ubrań nosisz przez 80% czasu;
• 20% klientów przynosi firmie 80% zysku;
• 20% posiadanych przez nas przedmiotów używamy przez 80% czasu.

Kiedy nie warto stosować zasady Pareta?

Każdy z nas ma takie obszary w życiu w których nie chce zadowolić się wystarczająco dobrym wynikiem. Dla jednych będzie to pasja, którą chcą całkowicie zgłębić, a dla innych dziedzina nauki, w której chcą się specjalizować. Najlepiej optymalizacje powiązane z zasadą 80/20 realizować wtedy, gdy zależy nam na oszczędności zasobów, nie chcemy osiągnąć perfekcji w danej dziedzinie i nie jest ona istotna dla życia lub zdrowia. Inaczej sprawa wygląda na przykład przy opiece nad dzieckiem, której należy poświęcić się w stu procentach, w tej sferze, przeciwieństwie do biznesu, nie można pozwolić sobie na jakikolwiek wypadek.