Sportowa rosyjska ruletka

Dorota Maria Nowak

W ostatnim czasie świat sportu zaniemówił ze zdumienia. Jedna z najlepszych tenisistek świata, zwyciężczyni pięciu wielkoszlemowych turniejów, srebrna medalistka Igrzysk Olimpijskich w Londynie Maria Szarapowa została złapana na dopingu. A to prawdopodobnie jedynie wierzchołek góry lodowej.

W listopadzie zeszłego roku ujawnione zostały wyniki śledztwa agencji WADA (Światowej Agencji Antydopingowej) w sprawie rosyjskiego sportu. Potwierdzone zostały najgorsze przypuszczenia; okazał się on brudną, pełną korupcji i dopingu machiną do zdobywania medali, w której współpracowali nie tylko sportowcy, ale i trenerzy, odpowiednie sztaby szkoleniowe, laboranci, itd. Światowa Agencja Antydopingowa potwierdziła, że machina ta była chroniona i ukrywana przez władze. Udokumentowano liczne przypadki stosowania dopingu przez lekkoatletów oraz zniszczenie ponad tysiąca próbek sportowców. Efekt? Tymczasowe zawieszenie Rosji w prawach członka Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych i odebranie akredytacji laboratorium w Moskwie. Czy taka kara jest dla Rosji dostateczna?

MELDONIUM- ŚRODEK NA ZWYCIĘSTWO

Kolejne szokujące informacje, które nieustająco docierają do mediów, pokazują, że sportowy problem Federacji Rosyjskiej jest znacznie głębszy niż można przypuszczać. Dotyczy właściwie każdej możliwej dyscypliny sportu. Z pierwszym stycznia wdrożona została nowa lista substancji zakazanych dla sportowców, wśród których znalazło się między innymi meldonium – substancja rozprowadzana jako lek na niedokrwienie. To wydarzenie rozpoczęło nową falę wpadek dopingowych w Rosji. Na stosowaniu zabronionych środków, poza Marią Szarapową, złapani zostali m.in.: Paweł Kuliżnikow – wielokrotny medalista mistrzostw świata w łyż- wiarstwie szybkim, Aleksander Markin – siatkarz reprezentacji Rosji czy Siemon Jelistratow – gwiazda short tracku. To tylko wybrane nazwiska z listy, która nieubłaganie wydłuża się, pogrążając kolejnych sportowców. Prawdopodobnie nie zamknie się ona zbyt szybko, bowiem według brytyjskiego „The Guardian” meldonium zażywać mogło nawet 17 proc. rosyjskich sportowców.

PO NITCE DO KŁĘBKA

W jaki sposób afera, tak dobrze utrzymywana w tajemnicy, ujrzała światło dzienne? Do jej ujawnienia bezpośrednio przyczynili się były pracownik Rosyjskiej Agencji Antydopingowej Witalij Stepanow i dwie biegaczki: żona Stepanowa Julia Rusanowa i Lilia Szobuchowa. Zarówno Szobuchowa, jak i Rusanowa mają na koncie dwuletnią dyskwalifikację z powodu dopingu.Stepanowie udostępnili nagrania, które nie tylko udowadniały doping wśród sportowców, ale również pokazywały mechanizmy służące do jego ukrycia. Na podstawie nagrań oraz rozmów z informatorami stworzony został film dokumentalny, wyemitowany w niemieckiej telewizji ARD. To właśnie po jego emisji Światowa Agencja Antydopingowa wszczęła śledztwo w sprawie rosyjskiego sportu.

DZIEDZICTWO ZSRR

Doping w Rosji nie wziął się jedynie z chęci odniesienia zwycięstwa przez samych sportowców. System działający w tym państwie obejmuje przecież osoby, które nie są ściśle związane ze sportem. Chęć odniesienia korzyści wbrew uczciwości i powszechnie przyjętym zasadom ma swoje źródła. ZSRR, podobnie jak dzisiejsza Rosja, potrzebował zwycięstw na arenie międzynarodowej. Sport był niejako paliwem zasilającym ówczesną propagandę. Obecnie władza rosyjska także musi poprawiać swój wizerunek. System dopingowy ‘produkujący’ mistrzów sportu służy przykryciu problemów państwa oraz manifestacji potęgi narodu. Decyzje, przed którymi postawiona została WADA, nie są proste. Agencja musi zadecydować o udziale Rosjan w igrzyskach. Ilu i jakich sportowców będzie mogło pojechać do Brazylii? Czym skutkować mogą ustalenia WADY? O tym przekonamy się w najbliż- szej przyszłości. Pozostaje także pytanie, czy po Igrzyskach Olimpijskich w Rio, podobnie jak po tych w Londynie będziemy musieli z niesmakiem zastanawiać się nad tym, ile medali zdobyto dzięki środkom chemicznym.

Wielkie powroty sportowców – czytaj w Magazynie Koncept.