Coaching i mentoring – rywale czy przyjaciele?

Od lat można obserwować na rynku znaczny wzrost potrzeb szkoleniowych w przedsiębiorstwach z różnych branż. Coraz częściej stosowanymi w biznesie metodami samorozwoju, opartymi na zaufaniu, szczerości oraz partnerskiej relacji są coaching i mentoring.

Sztuka coachingu

Coaching jest jedną z technik rozwoju zawodowego bądź osobistego, opartego na współpracy pomiędzy coachem a klientem. Regularne spotkania, rozmowy oraz utrzymanie partnerskiej relacji mają na celu pomóc klientowi w osiągnięciu konkretnych zamiarów, np. w nauce nad lepszym zarządzaniem finansami czy rozwijaniu kompetencji interpersonalnych.

Coach nie wskazuje konkretnych rozwiązań, nie podpowiada, jak rozwiązać dany problem i nie udziela rad. Jego zadaniem jest w taki sposób nakierować tok myślenia danej osoby, aby samodzielne wpadła ona na rozwiązanie konkretnego problemu. W tym celu coach zadaje szereg pytań, które sprawiają, że klient poddaje refleksji swoje wybory oraz patrzy na daną sytuację z różnych perspektyw.

Co ważne, coach zazwyczaj nie jest ekspertem w dziedzinie, która jest dla klienta problematyczna. Podczas sesji wykorzystuje on techniki bazujące głównie na wiedzy psychologicznej, ze szczególnym naciskiem na zagadnienia związane z motywacją lub rozwiązywaniem problemów. Ponadto, wychodzi on z założenia, że klient posiada wszelkie umiejętności niezbędne do osiągnięcia celu i rozwiązania problemu. Stara się po prostu dotrzeć do wewnętrznego źródła klienta, które jest zablokowane np. z powodu niskiej samooceny.

Jak działa mentoring?

Polega on na budowaniu relacji pomiędzy mistrzem w danej dziedzinie a uczniem. Mentor, w przeciwieństwie do coacha, jest ekspertem w danej branży, dlatego pełni jednocześnie rolę opiekuna i przewodnika. Może nim być np. wieloletni pracownik firmy, który pomaga wdrożyć się nowemu pracownikowi. Do przykładów mentoringu można zaliczyć np. naukę sposobów radzenia sobie z trudnym klientem.

Często relacja między uczniem a mistrzem przybiera charakter przyjacielski. Występujący w roli eksperta mentor udziela rad oraz wskazówek, a także dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z osobą mniej obeznaną. Stanowi to dla niej podstawę rozwoju zawodowego i osobistego.

Jeden cel, wiele dróg

Mimo wielu różnic coaching i mentoring mają zasadniczo jeden wspólny cel, który polega na przyczynianiu się do rozwoju zawodowego lub osobistego danej osoby. Chodzi o to, by pomóc podopiecznym stawić czoła współczesnym wyzwaniom, które przed nimi stoją.

Takie formy rozwoju są ukierunkowane na przyszłość i stanowią dopełnienie tradycyjnych metod szkoleń pracowników. Trzeba pamiętać o tym, że zarówno coaching, jak i mentoring nie są jednorazowym zabiegiem, lecz z reguły długotrwałym procesem. Dlatego klient sam powinien sprecyzować swoje oczekiwania i zdecydować, która forma wsparcia będzie dla niego lepsza. Każda z tych form może wnieść w życie człowieka szereg pozytywnych zmian.

Zewnętrzne doradztwo w biznesie

Dobrze przeprowadzony coaching lub mentoring mogą być dla organizacji szansą na zwiększenie efektywności dzięki zmianom nawyków pracowników. Chociaż nie zawsze będą one optymalnymi formami rozwoju, to jednak warto wykorzystać ich pewne elementy w funkcjonowaniu przedsiębiorstw. Wręcz wskazane jest, aby od czasu do czasu znalazła się osoba, która wprost powie to, czego nie chcemy słyszeć, i zobaczy to, czego nie chcemy widzieć. A wszystko po to, by zrealizować określone cele.

Warto zauważyć, że coraz częściej takie wsparcie występuje w wersji online (e-coaching, e-mentoring), co cieszy się sporą popularnością szczególnie wśród młodych pokoleń. W praktyce trudno jest jednoznacznie oddzielić od siebie te formy rozwoju, ponieważ do efektywnego rozwoju pracownika w firmie naprzemiennie używa się zarówno elementów coachingu, jak i mentoringu.